Księżniczka Monika - zupełnie inny rodzaj wampirzycy

Agata

Nie wiem czy ktoś z was zna cykl ksiązek Adrzeja Pilipiuka o chorwackiej księzniczce Monice Stiepankovic, oraz dwóch tajemnichych kuzynkach Katarzynie i Stanisławie Kruszewskich, z których jedna ma dwadziscia kilka lat, a druga... ponad 400.

Księzniczka Monika jest wampirzycą, ale jest to rodzaj wampira, który zapewne wielu wielbicielom horrorów wyda się nieco dziwny.
Według słowiańskich legend wampiry nie mają kłów tylko przyssawkę pod językiem. Do takiego gatunku właśnie nalezy Monika. A właściwie trudno tu mówić o gatunku, bo ona sama nazywa to mutacja genetyczną, pojawiającą się od czasu do czasu w jej rodzinie - nie jest zaraźlwa.
Monika musi pić krew nie częsciej niż raz na 4 - 5 lat. To utrzymuje ją przy życiu, jednocześnie ztrzymując proces starzenia. Nie pije krwi ludzi, wydaje jej się to obrzydliwe - jak kanibalizm. W ogóle tego nie lubi, krew jej nie smakuje. Najczęsciej pije krew końską, może wypić ze zwierzęcia tyle krwi, ile jej potrzeba, nie osłabiając go w żaden sposób.
Serce jej bije, komórki pracują, wszystko niby normalnie, tylko sie nie starzeje. Mozna ja jednak zabić tak jak zwykłego człowieka. Nie ma żednych niezwykłych zdolności. Światło słoneczne jest dla niej nieszkodliwe, ale srebro ją parzy. Ma dobrzą kondycję, jest silna, zwinna, szybka, ma refleks i niezwykłą odporność.
Urodziła się w 886 roku, mieszkała w Bizancjum, pochodzi z królewskiego rodu.

Polecam książki Pilipiuka, bo pomnysł jest naprawdę ciekawy. Wykonanie niekoniecznie, ale fabuła potrafi wciągnąc. Pierwszy tom, Kuzynki jest głównie o pannach Kruszewskich, o tym jak nawiązują przyjaźń z Moniką, ale już drugi Księżniczka, skupia się bardziej na niej. Pojawia się tez tajemniczy łowca wampirów i tu powinni zainteresować się wielbiciele Van Helsinga (ci, którzy kojarzą te postać nie tylko z filmu z Hugh Jackmanem). Trzecie tom znalazłam dziś pod choinką więc jescze nie moge nic o nim napisać. Miejmy nadzieję, że będzie lepszy od poprzednich i watek wampiryczny jeszcze sie rozwinie.

Cara

NO prosze

brzmi ciekawie. Ale watpie czy znajde u siebie w bibliotece ;-/

Gość

Owszem, czytałam o niej w książce pt."Księżniczka". Fabuła "trochę" nudnawa Sad

, ale na szczescie pod koniec jest duuuużo lepsza Smile

Agata

Pierwszy tom to "Kuzynki", "Księzniczka" jest druga z kolei.

Cara

No coz, w najblizszym czasie musze isc do biblioteki Smile

porozgladam sie za tym Smile

IwMi_18

buffy-summers

oo...o takim rodzaju wampira jeszcze nie słyszałam Very Happy

ale jak już przeczytałam ,,zwinna,szybka,silna..." itp.,to wszystko wróciło na ziemię Wink

Cara

Hyh u mnie w bibliotece oczywiscie brak Hrm

Immortality · Gość

Czytałam tą serię.
Monika jest pseudo wampirem. Nie musi polować codziennie, nie ma kłów. Ma za to specjalną przyssawkę pod językiem. Raz na kilka lat musi pożywić się krwią konia.
Wampiryzm Made in Poland

jessie

wreszcie przeczytalam cala serie Smile

dlugo sie za to zabieralam, bo niestety zdarzylo mi sie zaczac przygode z tym autorem od opowiadan o Jakubie Wedrowyczu Hrm

no ale sie przemoglam, i wciagnelo mnie Smile

pomysl bardzo ciekawy, choc rzecywiscie mam zastrzezenia co do wykonania, no i same ksiazki wydaja mi sie za krotkie. ale ma swoja atmosfere, i ogolnie jestem zadowolona z lektury. wie ktos czy "Dziedziczki" to ostatnia juz ksiazka, zamykajaca cykl?

Gość

zapowiada sie ciekawie. mam nadzieje ze w bibliotece znajde ten cykl Wink

Van Tommy

Nie chciałbym wyjść na marudę, ale z Pilipiukiem jest jeden problem (a właściwie dwa). Drugi dotyczy Jakuba Wędrowycza (więc nie Kruszewskich), o którym Dukaj (chyba) napisał, że w zasadzie fabuła to zmienna: Wędrowycz pędził/ pędzi/ zamierza pędzić bimber. Ale sporo pomysłów świetnych.
Co do Kruszewskich - do pewnego momentu czyta się przyjemnie, ale z czasem książki robią się nużące - prowadzenie "nadludzkich" bohaterów wymaga sporych umiejętności, bo inaczej całe dzieło zamienia się w niekończącą się jatkę kolejnych przeciwników - od pewnego momentu przestaje to po prostu bawić. I tego Pilipiuk nie uniknął.
Zatem książki do wypożyczenia raczej niż kupienia.

Gość

Należy pamiętać, że Monika nie jest sensu stricte wampirem, lecz tzw. "pseudo-wampirem" i w właściwymi wampirami nie wiele ma wspólnego (poza długowiecznością , piciem krwi i zdolnoścą regeneracji ran). Natomiast jak wynika z książki, nawet doświadczony łowca może się czasem pomylić i wziąć "pseudo-wampira" za wampira właściwego.