Wasz ulubiony sezon

Gość

Zagłosowałam na trzeci, bo naprawdę długim namyśle. Jakoś najbardziej utkwił mi w pamięci :]

lady_m4ryjane

Agata

Heh, ale w drugim to trochę innego rodzaju. Gdyby nie było dalszego ciągu, nie domysliłabyś się chyba, że coś jednak z tego wyniknie. A po 4 sezonie - już raczej tak Wink

lady_m4ryjane

zaczelam to rozpatrywac gdy moja kolezanka uznala, ze spike czuje miete przez rumianek do buffy. byla jego ogromna fanka od poczatku i nie dala sobie wmowic, ze angel jest lepszy Wink

gdy patrzylam pod takim katem to rzeczywiscie wiele zachowan spike'a wskazuje juz na taka chemie miedzy nim a buffy. oczywiscie nie ma to zadnego zwiazku z miloscia ale z wyjatkowo duzym zainteresowaniem. wiekszym niz u typowych wrogow Wink

to sledzenie kamera, obserwowanie w klubie, bawienie sie walka z nia i na koniec nawet zwrocenie sie o pomoc swiadczylo, ze spike od poczatku docenial wyjatkowa osobowosc buffy i zdawal sobie sprawe, ze ona nie jest taka sama jak pogromczynie, z ktorymi przyszlo mu sie zmierzyc. idac za tym trafil do niej i w 4 sez. gdzie powoli zaczal dostrzegac i inne sprawy Wink

no i zauwazmy jeszcze jedno. spike gdy wyjezdza z sunnydale w 2 sez. ostatnie co widzi to angelus stojacy nad buffy z mieczem. wyglada na to, ze spike jest przekonany, ze buffy swietnie sobie poradzi z tym faktem Wink

wraca w 3 sez. jakby nigdy nic nawet nie przyjmujac do wiadomosci, ze buffy jego dawny wielki wrog juz dawno moze nie zyc. on bardzo docenial jej sile i spryt, a to sprawialo, ze baaardzo lubil sie z nia bawic w berka. to bylo duzo lepsze niz po prostu zabicie pogromczyni Wink

Saga

oddałam swoj głos na 6 sezon bo bylo tam najwiecej Spaffy zaraz potem 7

malna

Gość

4 był super Razz

Gość

nie zlinczujcie mnie, ale jestem dopiero w trakcie ogladanie 6 sezonu Sad

Jak do tej pory najbardziej mi się 3 sezon !

Saga

Ar-Feiniel

Moje ulubione sezony to: 7 i tylko odrobinę słabszy 5, 6 (tuż za 5), 2, 3, 4, 1. Najwiekszy jednak problem mam z sezonem 4. Pierwsza część jest naprawdę dobra, ma kilka znakomitych odcinków i faktycznie tylko jedną poważną wpadkę (Beer Bad,ale da się lubić ze względu na humor), ale od Doomed wszystko się psuje: ogromną ilość czasu poświęca się Inicjatywie, Adamowi i związkowi Buffy i Riley'a, a część odcinków staje się po prostu nudna lub niesmaczna (chyba wszyscy wiedzą, o którym mowię Wink

).Tak więc nie wiem co zrobić z tym fantem, bo czwarta seria jest jedną z bardziej dowcipnych pod wzgledem dialogów, pojawiają się w niej nowe postacie, a stare dojrzewają do zmian jakie niesie im sezon 5.

Jak widać moimi ulubionymi sezonami są 3 ostatnie i może to wypływac z wielu powodów. Ostatnio natknęłąm się na podobną dyskusję na zgranicznym forum. Jego użytkownicy spierali się o póżniejsze sezony, a w szczególnosci o 6. Powszechnie uważa się, iż jest on bardzo mroczny i dramatyczny, przez co wiele osób go, delikatnie mówiąc, nie lubi. Tu nie zauważyłam takich tendencji, co jest przyjemną odmianą. Nic bowiem mnie tak nie denerwuje jak twierdzenie, iż w ostatnie 3 sezony są gorszej jakości, ponieważ niektórzy widzowie ich nie lubią właśnie ze względu na występujące w nich bardziej poważne czy wręcz depresyjne wątki. To tak jakby stwierdzić, że film "Fortepian" Jane Campion jest kiepski, bo bohaterkę spotyka wiele smutnych rzeczy i jest bardzo nieszczęśliwa. Takie podejście wydaje mi się absurdalne. (Z góry przepraszam, jeśli będę robić dygresje na temat różnych filmów, ale jestem studentką filmoznawstwa, wieć można by rzec, iż jest to zawodowe zboczenie Wink

).

Kontynnując - na tamtym forum ludzie zastanawiali się, na ile sympatia do późniejszych sezonów jest związana z wiekiem odbiorców (im satrsi, tym bardziej lubią, czyli w sumie dochodzili do podobnych wniosków jak my tutaj przy dyskusji nad wiekiem fanów Spuffy i Bangel).
Twierdzono ponadto, że jeśli ktoś miał podobne przeżycia jak bohaterowie potrafi się z nimi utożsamić, a co za tym idzie docenić to co zobaczy na ekranie. Często się jednak okazywało, Ci którzy pracowali w podobnym fast foodzie jak Buffy, czy też borykali się z równie dramatycznymi problemami, byli serialowi dość niechętni, wychodząc z założenia, że nie chcą oglądać scen z własnego życia.

Po dłuższych zastanowieniach doszłam więc do wnoisku, iż akceptacja ostatnich sezonów takimi jakie są nie wypływa z możliwości utożsamienia się z bohaterami, ani nawet z wieku, ale tego jak ktoś poznał świat. To ile się zobaczyło, przeczytało, usłayszało o otaczającej nas rzeczywistości, to wszystko deternimuje ile w stanie jesteśmy znieść. I jeśli nasza odporność wzrasta, to potrafimy spojrzeć na dalsze sezony (zwłaszcza 6), jak na coś naturalnego, a nie jak przerażający świat, który istenieje w "chorej" i "wypaczonej" wyobraźni scenarzystów.

SLAYERKA

Zagłosowałam na drugi sezon, jednak aktualnie wygrywa szósty Wink

Nie ogłądałam wszystkich odcinków z niego (niestety), ale te co oglądałam, przesądziły o mojej decycji. Wskrzeszenie Buffy, próba Buffy z przystosowaniem się ponownie do tego świata, związek Spuffy (za którym ostatnio przepadam Wink

), wielkie zło - troje nastolatków, oraz pod koneic sezonu zła Willow. W tym sezonie jest też kilka moich ulubionych odcinków.

Gość

interesuje mnie czy rzeczywiście 4 sezon Buffstera aż tak obniżył loty, że często oceniany jest jako słaby. Ja go nie widziałem i czy naprawdę jest mniej udany? Niektore opinie chwalą, że dopiero od tej serii "Buffy" zaczęła robić się mroczniejszą produkcją. Więć jak to jest z tym sezonem?

Ar-Feiniel

Sezon 4 jest najmniej konsekwentny ze wszystkich serii, ma kilka naprawdę katastrofalnych odcinków (np. Beer Bad, Where the Wild Thins Are), czy też bardzo przeciętnych (jak Doomed, The I in Team, Goodbye Iowa, Primeval). Do tego dochodzi niefortunna realizacja pomysłu stanowiącego wątek główny (zderzenie magii i techniki): Inicjatywa wpierw jest raczej nudna, a potem zostaje zdemonizowana. Prof Walsh, która byłaby świetną przeciwniczką dla Buffy (wyobraźcie sobie te dialogi i możliwe podchody między nimi, skoro Walsh była specjalistką od psychologii) została zastąpiona przez bezbarwnego i dziwacznego Adama. No i dochodzi także Riley Finn. Grr Argh (to moja osobista reakcja Wink

).
Jednakże mamy też fantastyczne odcinki z SB, Pangs i Hush na czele. Przenosimy się do nowych lokacji (uniwerek, akademiki, nowe kluby), a tym samym "poszerzamy" miasto Wink

Świetnie jest ukazane zagubienie bohaterów w nowej rzeczywistości, co boleśnie im uświadamia, iż czas dorosnąć. Jedne związki się kończą, inne rozpoczynają lub wkraczają na nowe poziomy, co zawsze sprzyja pogłębieniu rysunku psychologicznego postaci. Jest to w sumie ostatni rok względnej beztroski, a zarazem zapoczątkowuje okres pierwszych, poważnych zmian. W tym też sensie serial staje się bardziej mroczny, jednakże 4 sezon jako taki obfituje w odcinki komediowe i ogólnie jest przepełniony humorem.
Jest on bardzo nierówny i wszyscy lubimy na niego narzekać, ale nie można mu odmówić wkładu w Buffy jako całość. Całkowicie podpisuję się pod słowami jednego z recenzentów, podsumowującymi ten sezon:

jessie

Ar-Feiniel, naprawde nie lubisz Beer bad? nie sadzilam ze znajdzie sie ktos kto tego nie lubi Wink

4 sezon rzeczywiscie jest dosc nierowny, motyw z inicjatywa to kompletna porazka. ja jednak lubie te odcinki, podoba mi sie to wprowadzenie do nowego, doroslego zycia. bardzo mi sie podoba odcinek w ktorym wraca Oz, zapomnialam jak zwykle tytulu. something blue, pangs, hush to naprawde dobre odcinki, jednak moim absolutnym faworytem jest Restless, jeden z najlepszych epizodow.
jak dla mnie, 4 sezon rzeczywiscie jest najslabszy, co nie znaczy jednak ze jest kompletnie zly Wink

ja go nawet dosyc lubie, poza niektrymi watkami, ktore jak najpredzej przewijam. ale na pewno warto obejrzec caly przynajmniej raz Smile